Test PAPP-A, znany również jako test podwójny, to jedno z badań prenatalnych wykonywanych w pierwszym trymestrze ciąży. Nazwa pochodzi od angielskiego terminu “Pregnancy-Associated Plasma Protein-A”, czyli białka osoczowego związanego z ciążą. Badanie to jest częścią szerszego zestawu testów, mających na celu ocenę ryzyka wystąpienia pewnych wad genetycznych i chromosomalnych u rozwijającego się płodu.
Test PAPP-A: kiedy się go wykonuje?
Test PAPP-A wykonywany jest między 11 a 14 tygodniem ciąży. To kluczowy okres, gdyż właśnie wtedy możliwe jest uzyskanie najdokładniejszych wyników i ocenienie ryzyka ewentualnych nieprawidłowości genetycznych. Wykonanie tego testu pozwala przyszłym rodzicom oraz lekarzowi prowadzącemu uzyskać istotne informację o zdrowiu dziecka na wczesnym etapie ciąży. Test PAPP-A wykonuje się na czczo.
Test PAPP-A: jak wygląda?
Test PAPP-A jest prostym i nieinwazyjnym badaniem, które składa się z dwóch głównych części:
- Pobranie krwi matki – pierwszym krokiem jest pobranie próbki krwi od ciężarnej. Krew ta jest następnie analizowana w laboratorium w celu oznaczenia poziomu dwóch substancji: białka PAPP-A oraz wolnej podjednostki beta-hCG (gonadotropiny kosmówkowej).
- Ultrasonografia (USG) – drugim elementem jest wykonanie badania ultrasonograficznego. Podczas USG lekarz mierzy przezierność karkową (NT), czyli grubość fałdu karkowego płodu. Jest to ważny parametr, który wraz z wynikami badania krwi pomaga oszacować ryzyko wad genetycznych.
Jakie informacje dostarcza test PAPP-A?
Test PAPP-A dostarcza informacji na temat ryzyka wystąpienia u płodu trzech głównych wad genetycznych:
- Zespół Downa (trisomia 21) – jedna z najczęstszych wad genetycznych, związana z dodatkowym chromosomem 21.
- Zespół Edwardsa (trisomia 18) – rzadsza, ale poważniejsza wada genetyczna związana z dodatkowym chromosomem 18, która prowadzi do poważnych wad rozwojowych, a nawet ryzyka utraty ciąży.
- Zespół Patau (trisomia 13) – kolejna rzadka wada genetyczna związana z dodatkowym chromosomem 13, charakteryzująca się poważnymi wadami serca, mózgu oraz innych narządów.
Interpretacja wyników testu PAPP-A
Wyniki testu PAPP-A są podawane w postaci ryzyka wystąpienia wskazanych wad genetycznych. Należy jednak pamiętać, że test ten nie daje jednoznacznej diagnozy, a jedynie oszacowanie ryzyka. Jeśli wynik wskazuje na podwyższone ryzyko, zaleca się wykonanie dalszych, bardziej szczegółowych badań diagnostycznych, takich jak amniopunkcja czy biopsja kosmówki, które mogą potwierdzić lub wykluczyć obecność wad genetycznych.
Test PAPP-A pozwala na wczesne oszacowanie ryzyka wad genetycznych, co może być istotne dla planowania dalszych działań medycznych. Jest to badanie nieinwazyjne i bezpieczne zarówno dla matki, jak i płodu.
Kto powinien rozważyć wykonanie testu PAPP-A?
Test PAPP-A jest zalecany każdej ciężarnej, ale w szczególności powinny go rozważyć kobiety z grupy podwyższonego ryzyka, czyli:
- Kobiety powyżej 35 roku życia. W tej grupie wiekowej ryzyko wystąpienia chorób i wad genetycznych zaczyna wzrastać.
- Kobiety, które miały w przeszłości ciążę zakończoną poronieniem lub urodziły dziecko z wadą genetyczną.
- Kobiety z wywiadem rodzinnym obciążonym wadami genetycznymi.
Test PAPP-A jest jednym z najważniejszych badań prenatalnych, które pozwala przyszłym rodzicom na wczesne uzyskanie informacji o zdrowiu ich dziecka. Dzięki temu mogą oni podjąć świadome decyzje dotyczące dalszego postępowania i opieki nad ciążą. Zawsze warto skonsultować się z lekarzem prowadzącym, aby omówić wyniki testu oraz ewentualne dalsze kroki.
